Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Minime vero, inquit ille, consentit. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Duo Reges: constructio interrete. Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Sed hoc sane concedamus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
『ゴジラ キング・オブ・モンスターズ』のクライマックスで、ゴジラはキングギドラを撃破し、“怪獣王”の位置に座する。ところが激戦の中、ゴジラによって食いちぎられたキングギドラの首は思わぬ者の手に渡っていた。ポストクレジットシーンでは、元軍人の環境テロリストであるアラン・ジョナ（チャールズ・ダンス）が、闇のマーケットに持ち込まれたキングギドラの首と対面し、「私が買い取る」と言い放ったのだ。
Den of Geekの取材では、『ゴジラvsコング』のとあるシーンのセットにて、60フィート（約18メートル）にわたるキングギドラの頭部の骨がコンピュータと人工知能に接続されていたことが判明している。さらに「超常出力（psionic output）」「生物力学（biomech）」との表示のほか、キングギドラの口につながる操縦席とヘッドセットも確認されているのだ。なお、取材されたシーンにはマディソン・ラッセル（ミリー・ボビー・ブラウン）と少年ジョシュ（ジュリアン・デニソン）、エイペックスの元従業員バーニー・ヘイズ（ブライアン・タイリー・ヘンリー）が登場していたという。
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Sed ad illum redeo. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Sed ille, ut dixi, vitiose. Praeclarae mortes sunt imperatoriae;
Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Scaevolam M. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Nam quid possumus facere melius? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Oratio me istius philosophi non offendit; Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Quid est enim aliud esse versutum? Beatus sibi videtur esse moriens. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Refert tamen, quo modo. Ubi ut eam caperet aut quando? At eum nihili facit; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Sed ego in hoc resisto; Hoc est non dividere, sed frangere. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Quid ergo? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sed haec omittamus; Quis istum dolorem timet? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Quis istud possit, inquit, negare? Torquatus, is qui consul cum Cn. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.