Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Duo Reges: constructio interrete. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Ita nemo beato beatior. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Cave putes quicquam esse verius. Efficiens dici potest.
Hoc est non dividere, sed frangere. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Efficiens dici potest. Sed quid sentiat, non videtis. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Suo genere perveniant ad extremum;
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Frater et T. Sed ad bona praeterita redeamus. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Quae contraria sunt his, malane? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quod cum dixissent, ille contra. Non potes, nisi retexueris illa.
Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Cur post Tarentum ad Archytam? Comprehensum, quod cognitum non habet? Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Sed ego in hoc resisto; De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Praeteritis, inquit, gaudeo. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.